Some things never change
Kijk me hier zitten, veilig op mijn moeders schoot. Beschut tegen de duinen aan. Een maand of 5 ben ik hier. Deze foto is dus 40 jaar geleden gemaakt door mijn vader. Op het strand, natuurlijk op het strand……
Er is heel wat veranderd in die tussentijd. 40 jaar is een hele tijd……… maar de zee is hetzelfde gebleven. Golven rollen nog steeds om, kinderen bouwen er nog steeds kastelen……
Helaas kan mijn moeder na haar heupoperatie niet meer op het strand lopen. Maar zittend op een bankje op de boulevard genieten we nog steeds. En kijken we samen naar de zee, die nooit veranderd………
Mooi gezegd Inge, en wat was je toen een leuk drolletje…..;-))
Gr. J@n.
Genieten aan zee is iets mooi’s, het maakt niet uit hoe je dat doet. Als je maar geniet.
Heerlijk die oude plaatjes en nostalgische praatjes….ik kan ook af en toe mijmeren. Heb je trouwens niet gezien dat de zee intussen wat hoger staat voor de boulevard, althans volgens Al Gore…?
Ach wat een mooie foto!
mooi, meis. en wat lijk jij op je moeder !!!
Wat een lief en mooi logje! De foto is schattig.
Samen nog zó,zittend op een bankje, kunnen genieten is toch heerlijk, ook zonder wandeling???
Groetjes!
jeee……..als baby al aan zee. Wat een geluksvogel ben je dan. Wat een mooie foto overigens.
40 pas?, ach je komt net kijken….je hebt nog zeeën van tijd, zeg maar!
blijkbaar zag je die zee toen niet echt zitten, aan je zure gezichtje te zien… ;-))
Dat is na die 40 jaar wel veranderd zeker?
Alvast een heel fijn weekend, Inge!!!
Ja de zee blijft altijd mooi! Mooi sfeervol plaatje ook,
Toch ben je eigenlijk niet echt veel veranderd.
😉
Sprekend ツ
Wat een prachtig stukje nostalgie! Een hele leuke foto Inge.